Dag 15 – Voor anker!

We lopen binnen! De nacht ging redelijk rustig met weinig wind en de motor aan om door de swell te komen. Aan het begin van de ochtend wachten we een paar mijl voor de uiterton op de Agaath en de Freya om samen in armada de rivier op te draaien. We varen vanaf de uiterton over een platte zee, het lijkt nog het meest op het Wad bij eb. Langzaam is de zee bruin geworden bij de 100 meter dieptelijn en we zien land! Land! Wow!

De oevers van de rivier zijn supergroen en de rivier stroomt inmideels onze kant op. Met 6.5 knts draaien we langs Paramaribo de rivier over en gaan er richting Domburg. Een enorm wrak nog, een bui waar de boot schoon van spoelt en het zicht weg is. Maar dan is daar de zon en Domburg! We ankeren, overal komen bijbootjes vandaan om ons gedag te zeggen Leuk, hoofden bij de mensen die ik elke keer over het radionetje hoor.

We zitten nog even op de boot en gaan naar de bar. Het is geweldig om weer aan wal te zijn.

’s Avonds eten we bij een Warung nasi met kip in een hutje op een pleintje. Heerlijk! En dan slapen. Ik slaap 8 uur zonder wakker te worden, zonder rollen.

Ik sluit even deze blogreeks, de komende twee weken zijn denk ik echt vakantie!

Advertentie
Geplaatst in Atlantic Crossing | Een reactie plaatsen

Dag 14 – Rock the boat!

Rock the boat! De laatste wacht. Suriname is nog niet in zicht maar we zijn er wel bijna. Ik heb wacht van 12 tot 3 uur en ik vind het best spannend, hoewel mijn enige taak is om vissersboten te ontwijken. Over het algemeen voeren ze superfelle witte lichten.

Vandaag begon druilerig. Echt vies. Langzaam werd het iets beter maar dat gold niet voor de sfeer aan boord. De bank vloog van dek (en echt… die zat stevig vast) door een communicatiefoutje bij het strijken. Her en der waren nog wat spanningen en ik voelde me echt even ongelukkig. Ik heb een tijdje op het voordek gezeten toen ik de borrel had gemaakt en niemand het kennelijk nodig vond te komen. Wat kan een mens zich eenzaam voelen.

Na toch een halve borrel, eten en een leuk radionet (ik mocht m doen) met als intro het onvolprezen bananaboat van après ski 2 (hoe kom je eraan?) ging ik slapen, draaien tot ik na het lezen van de lieve berichten van mama, sa, ilse en fleur in mijn boekje toch nog even gedommeld heb. Nog 2,5 uur en dan zit mn laatste wacht, laatste dag op het water erop! Het zal even wachten zijn bij de uiterton, zowel de Freya (5 nm) als de Agaath (12,5 nm) moeten nog wat inlopen maar als het goed is lopen ze harder dan wij nu met 4kn. Een paar uur slapen en we zien land!

Positie 06N23.9 54W42.8 met nog 32.3 nm op de teller. We komen echt dichtbij.

Geplaatst in Atlantic Crossing | Een reactie plaatsen

Dag 13 – Planetarium

We gaan het halen. Zaterdag lopen wij de Surinamerivier op en wat kijk ik daar naar uit. Ik ben moe. Ik ben aan het einde van mijn latijn en zit erdoorheen. Dat is waarschijnlijk drie keer hetzelfde maar das wel ook hoe het voelt. Da dagen vliegen nog steeds voorbij en mn nachten nog harder. Want het lijkt wel of ik nooit meer genoeg kan slapen.

Vandaag was het gelukkig heel mooi zeilweer. Er was weinig te doen en de zon scheen lekker. Wel nog steeds bizar hoge golven. Die houden maar niet op. Als we zaterdag die boot stil leggen ga ik eerst slapen. Tot ik wakker word. Ook al is het kerstavond. Pfff.

Zeg ik nu. Want het wordt natuurlijk feest en borrelen!

De sterrenhemel is prachtig ook weer vanavond. Echt alsof ik in een planetarium zit. Wat mij betreft blijft het zo tot 12 uur. Dan zit mn wacht erop en mag ik weer 9 uur tukken. 😉

7N16.4 53W09.9 nog 130 nm.

Geplaatst in Atlantic Crossing | Een reactie plaatsen

Dag 12 – Chillen!

Bisou is jarig! Hoera! Verder was het ook een chille dag. Lekker gezont! Op de rollers weliswaar maar mocht mijn pret niet drukken. Op het radionetje was het even de anderen oppeppen. Bas van de Agaath zat er echt doorheen. Mark van de Freya wa ook iets minder positief haha. Terwijl ze tot nu toe niet kapot te krijgen waren. Maar ’s avonds klonken ze weer blij.

De moraal hier aan boord is ook veel hoger weer. We zijn er dan ook echt bijna voor ons gevoel, ook al was het gisteren avond nog varen van Parijs naar Amsterdam ;-). Nog 224 nm te gaan nu tijdens mn wacht. Oh 223. Zie ik verspringen.

We hebben gister echt de planning uitgesproken dat we zaterdag overdag bij LW bij de uiterton van Suriname willen zijn. Dat is belangrijk want we willen met opkomend tij naar binnen. Anders kom je niet in Domburg haha. Maar goed LW is wel om 6.24 dus dat is lekker vroeg. Maar we zullen het wel net halen en de stroom is pas 2 uur later ook bij de Shell fabriek ook omgedraaid. Dat is halverwege ofzo dus te vroeg de rivier opdraaien is ook niet verstandig.

We gaan bij Domburg ankeren. Het blijkt daar niet echt een haven maar meer een resort. Met een zwembad! En een douche!

Het wordt alweer langzaam licht. Ik ga me nog even concentreren op vissersboten en buien. En nog de positie 7N56.2 51W56.2. Nog 1.5 graad naar beneden en 4 naar het westen opschuiven! Koers ongeveer 240°. Mas o menos want die golven….

Geplaatst in Atlantic Crossing | Een reactie plaatsen

Dag 11 – Wind, waar ben je?

De wind is op! Zo bam. Van rond de 25-30 knopen gingen we naar 10 -14. En das niet genoeg om 40 ton staal vooruit te krijgen helaas. Ik heb nu wacht van 3 tot 6. De hondenwacht volgens de anderen, ik vind m geloof ik minder erg dan de andere wachten.

We hebben vandaag best veel buiten kunnen zitten. Lekker, zelfs met zon erbij. Heerlijka

De sterrenhemel is prachtig. Jammer dat ik m niet kan filmen of op de foto kan zetten. Zou het best thuis nog weer willen zien.

De rest van de dag gebeurde er eigenlijk niet zoveel. Morgen is Bisou jarig, of eigenlijk nu al want ik weet niet precies in welke zone we zitten maar 3 uur later is het zeker in NL dus gefeliciteerd mijn lieve vrolijke flapoor! Mama geeft m vast een extra snoepje.

Geplaatst in Atlantic Crossing | Een reactie plaatsen

Dag 10 – nog 465…

Tweede wacht… helemaal aan het begin. Ik werd echt midden uit mn droom gehaald dus even wakker worden hoor.

Het begin van de dag moest er weer even gepraat worden aan boord. Alles is weer duidelijk, helder en goed en de rest van de dag ging het dus beter met zn allen op een kluitje.

De dag begon ook op zee ruw en we zijn het echt allemaal helemaal zat. Ik heb nog even geprobeerd te sturen maar dat was niet te doen. Zoveel golf. Echt metershoog. En zoveel kracht. En te weinig zeil omdat het ook zo hard waait. Gelukkig kon in de loop van de dag het tweede rif uit het zeil. Dat gaf wat meer vaart en wat meer respijt ten opzichte van de golven.

De wind is ook iets verder gaan liggen en de golven zijn wat langer van periode, niet meer zo heel erg stijl. Dat scheelt dus ook echt heel veel. Lekker. Vandaar dus dat ik ook zo heerlijk sliep net 😉

Nog even onze positie… 9°39’157N en 48°14’031W. En nog 465 nm. Whoohoo!

Nu duren die nm ten opzichte van Paramaribo even iets langer omdat we echt te ver naar het noorden varen maar dat komt morgen ineens helemaal goed. Onze VMG (velocity made good – de afstand die je daadwerkelijk richting je doel vaart) is nu wat lager omdat we niet de koers recht op Paramaribo kunnen varen. Maar morgen dus wel. Dan gaan we recht op Paramaribo af als we kunnen gijpen en komen we helemaal goed uit!

Geplaatst in Atlantic Crossing | Een reactie plaatsen

Dag 9 – That’s how we roll

Ik begin de dagen kwijt te raken en ook wat er zoal gebeurt haha. Ik weet wel dat tijdens mijn wacht vanmorgen Thijs werd gewekt door een plens zout water in bed. Gelukkig was ik wakker omdat ik wacht had. Ik had het echt niet tof gevonden… Thijs ook niet, maar die is altijd goed gemutst en samen hebben we de boel weer droog gemaakt.

Vandaag is er weer vis gevangen. Dit keer rode vis, waarschijnlijk makreel. Dat wordt dus niets voor mij om te eten maar lekkere lunch voor de anderen!

Verder de hele dag binnen zitten lezen, wat dienst gedraaid en verder niets. Het was rustig, maar ik verlang wel naar buiten. Even in het zonnetje op het dek enzo. Misschien komt het nog en anders zijn we over een dag of 5 waarschijnlijk wel in Paramaribo. Net op tijd voor kerst dus!

En… het einde van de afwas gehaald! Jeej! Het is in de kombuis zo heet dat de afwas nog de enige plek was waar ik nog echt niet goed werd. Maar alles went, ook dat kennelijk!

De coördinaten nu zijn 10°15’3 45°26’6. Nog 630 nm. Gek om te bedenken dat dat eerst nog een eeuwigheid leek, nu zijn we gewoon op 2/3!

De wachten zijn nu iets anders. Door de squals die in de lucht kunnen zitten hebben we nu wat meer te bekijken. De radar bijvoorbeeld. En als het gaat regenen moet ik wat opsturen zodat we niet per ongeluk een rare gijp maken met veel wind. Nu waait het toch al niet zacht….

Nog 20 minuten wacht en dan is thijs weer aan de beurt. Ik vond het best spannend eigenlijk. Waarom dit nou zo ineens zoveel spannender is dan een normale wacht weet ik niet. Zo weer rollen in bed!

Geplaatst in Atlantic Crossing | Een reactie plaatsen

Dag 8 – Golf na golf na golf

Zaterdag. We zijn een week onderweg. Het lijkt wel veel langer. We gaan nog steeds over hoge golven en door diepe dalen. Ook aan boord. Het zou zo fijn zijn als we iets rustiger water zouden gaan krijgen.

De Zahree is niet zeevast te krijgen. Er zit zoveel in de boot. Inmiddels hebben we redelijk veel wel verholpen door vanalles vast te zetten, lakens in kastjes te proppen en meer provisorische maatregelen, maar vooral de keuken is een ramp.

Inmiddels is het eigenlijk zondag. Ik heb de laatste wacht in de nacht van 6 tot 9. Ik ging om 8 uur slapen en nog steeds ben ik moe, maar tja wat wil je als je de hele nacht de samba danst in je bed ;-).

Genoeg geklaagd. Ondanks alles is het geweldig om op zee te zijn. We gaan ook nog eens behoorlijk hard en we durven zelfs te geloven dat we misschien wel voor kerst in Paramaribo aan zouden kunnen komen.

De gribfiles, de bestanden die we elke dag binnen kunnen halen voor windkracht, richting, golfhoogte en weervoorspellingen beloven nog steeds minder swell vanaf dinsdag. Ik moet het zien 😉 en minder wind ook. Dat zou betekenen dat we wat meer zeil kunnen voeren en dat is ook fijn!

We zitten al de hele nacht midden in de VEMA Fracture zone. Eigenlijk een berggebied onder water met toppen tot 1000m onder zeeniveau (ipv de 5-6km die het verder overal diep is). Dat verklaart veel…

Ik ben even vergeten de positie te noteren. Maar als je je vinger ergens op de kaart zetten midden tussen Mindelo en Paramaribo zit je waarschijnlijk redelijk in de buurt. En op een graad meer of minder is het niet veel anders ;-).

Geplaatst in Atlantic Crossing | Een reactie plaatsen

Dag 7 – Off day / day off

Wat een freaky bumpin’ ride! Echt bah! We hebben de hele dag niets anders gehad dan bizar veel golven. Een paar rustig en dan 3 of 4 echt hele nare hoge. Dit is dus wat ze bedoelen met die kracht die opbouwt en dan in een keer los komt. Het is niet anders maar de voorspellingen geven aan dat dit tot 19 dec duurt en dat vind ik dus heel lang.

Ook aan boord botst het af en toe. Niet zo gek. We zijn allemaal moe, we zitten veel bij elkaar en we zijn de golven wel zat. Het komt ook altijd snel weer goed. De moraal hooghouden is belangrijk en het radionetje met de Nederlandse schepen helpt daar echt bij.

Verder overal spierpijn en het was gewoon een echte offday. Ik heb geen stap aan dek gezet. Morgen weer verder.

En …. het goede nieuws. Inmiddels zijn we over de helft! De boordklok is een uur terug en de mijlen schieten zeker nog onder ons door. Nog 877. En de positie nu – om 3.21 am alweer eigenlijk op de 17e natuurlijk – is 11°33’N en 41°18’W.

Geplaatst in Atlantic Crossing | Een reactie plaatsen

Dag 6 – Kattebelletje uit de nacht

Goedenacht! Tweede shift dus in het holst van de nacht even proberen 3 uurtjes wakker te blijven… het waait lekker door. Ik vind het zelfs gewoon bloody hard waaien en we rollen alle kanten op. Niet fijn. Vooral niet als ik moet eten (standaard dan word ik nog lamlendig, de rest van de dag alles prima), en dat terwijl Tineke zoveel tijd stopt in het eten. We eten nog altijd veel vers en dat is echt heel fijn.

Als ik moet slapen lig ik over deze kant echt te rollen in mijn bed.
Ik begin zelf overal pijn te krijgen. Misschien is het wel gewoon spierpijn. Zelf al dat trainen in de sportschool helpt hier niet tegen. Al mijn ledematen en vooral gewrichten. Hoe je ook zit, het is altijd ergens niet ok. Wist je bijvoorbeeld dat je grote teen spierpijn kan hebben? Of de zijkant van je voet?

Verder zitten we echt in een flow van eat, sleep, sail, repeat. Elke dag is hetzelfde alleen doe je de dingen even op een ander moment naar gelang wanneer je wacht hebt .

Nou even kijken naar de koers enzo…. nog 1054 mijlen van de in totaal 1894 op de teller en op dit moment gaan we gemiddeld zo’n 7 kn.

Positie 11°56’23 N 38°15’2 W

Geplaatst in Atlantic Crossing | Een reactie plaatsen