Wie is er nu eigenlijk echt belangrijk? Is dat degene die zorgt dat we allemaal schoon drink- en douchewater hebben? Of is dat de directeur van het waterbedrijf? Of nog hoger, de hotemetoot die de waterschappen controleert? Is de vuilnisman waardevoller dan de loodgieter? Is het de directeur van Chiquita of degene die zorgt dat bananen bij ons komen?
De Mexicaanse griep roept dit soort vragen bij mij op. Want ja, er is genoeg Tamiflu, maar ergens wil ik dat nog niet geloven. Bedrijven kopen in voor hun belangrijkste werknemers, maar wie zijn dat dan in vredesnaam? De schakel draait niet meer als je er een hele groep tussenuit laat vallen en zo is het ook in de maatschappij. Eigenlijk zijn alleen de laatste en eerste schakel niet echt belangrijk. De uiteindes kan je missen, maar misschien wordt dat wat er tussenin zit ook wel weer van links en rechts opgevangen.
Waarschijnlijk is het overdreven, misschien aangepraat, maar ik vind het zo langzamerhand toch eng worden, die griep….
Dans! De wereld staat ook niet stil 