Dag 5 – We dansen de salsa!

Vandaag was een gekke dag. Ik voelde me niet echt lekker en ik vond de sfeer aan boord een beetje maf. Er zijn van die dagen tussen kennelijk en aangezien je nergens heen kan is het gewoon even afwachten gaan en laten gaan.

Ik heb na m’n wacht even gelezen omdat ik niet zo moe was en ben toen toch maar even gaan slapen.

De golven zijn niet meer leuk maar ik ben bang dat ik er aan moet wennen. Ze komen van alle kanten en de deining doet weer wat anders. Alles vliegt constant door de boot. Ikzelf ook. In mijn slaap lever ik nog veel energie in. Volgens mij dans ik de hele nacht horizontaal de salsa…

We hebben wel twee vissen gevangen en allebei weer in zee terug gezet. Te klein, we eten geen jonge tonijn en hoewel de laatste een zeebaars bleek en die dus wel had gekund, is het niet anders.

Ik werd na het eten toch weer niet lekker. Ik denk combi te veel eten in een keer, te weinig energie, toch wat stress en lang gestuurd. Morgen minder eten in een keer. Minder sturen en meer slapen.

Ik heb nu wacht tot 12 uur. Nog 2 uur en 3/4 te gaan… dan lekker slapen! Gek genoeg is deze wacht misschien wel de ergste. Je bent sinds 6 uur ’s morgens in touw uit je andere wacht, echt slapen ervoor is moeilijk en dan duurt het lang hoor!

Positie nu: 12°58’07 N en 35°31’46

Nog even een rif gelegd in het grootzeil toch voor de zekerheid met Herbert rond 22.30 uur. Het ging harder en harder waaien. Altijd fijn met je blote pootjes op het dek midden in de nacht zout happen. 😉

Advertentie

Dag 4 – Motorpech

Ik werd zowaar voor mijn gevoel uitgeslapen wakker vandaag ondanks het enorme gehobbel en gerol van de boot en heb eigenlijk de hele dag niet of nauwelijks last gehad van zeeziekte.

Maar… Wel ging de motor kapot. Dus lichte stress bij Herbert en veel stress bij Tineke. Ons technisch tweetal is bijna de hele dag in het ruim en Tineke en ij sturen de hele dag veel met de hand om de generator te ontlasten zodat ze rustig in het ruim konden werken. Rond een uur of 4 deed alles het weer. In ieder geval genoeg om het te laten voor wat het is. We bedenken scenario’s en schrijven vragen op die we aan de mensen kunnen stellen die al op de wal zijn.

Ik miste papa ’s avonds heel erg. Al dat moois op de wereld… Tineke kon me een beetje troosten. Als cadeautje kregen we nog een heel legioen aan dolfijnen om ons heen.

Ik lag er weer supervroeg in en werd rond 5 uur wel echt wakker. De slaap was op en ik had honger. Lekker nog even blijven liggen en nu heb ik wacht, van 6 tot 9. Zo komt de zon op, ben benieuwd. Volgens mij staat ie gewoon ineens aan de hemel!

De swell wordt hoger en hoger elke dag en inmiddels ziet het er ook niet meer uit alsof wel een rustige overtocht zullen krijgen…

Dag 3 – Hondenwacht

Midden in de hondenwacht maar weer even schrijven. Die is van 3 tot 6 en heet natuurlijk zo omdat hij minst favoriet is. Ik denk dat ik een beetje een uitzondering ben. Ik vind mn wacht van gister erger. Als ik er om 8 uur in lig, en tot 3 uur mag slapen heb ik er al 7 uur op zitten!

De dag was geweldig. Supersmooth zeilen en ondanks de enorme golven en veel swell een prima deining die goed te doen is.

Ik lag er heel vroeg in denk rond 7.30 uur. En ik heb dus ook niet meegekregen dat de Bojangles hun mast verloren is en de Blue Nose de giek tijdens de overtocht. Pff… Ze zijn gelukkig 200 mijl van Suriname dus redden het wel op de motor. Leuk is anders om te horen en het zet je weer even met beide benen op de grond.

Mijn Joris en de Draak-gevoel is nog lang niet weg. Ik voel me eigenlijk alleen goed als ik pilletjes slik en doe dat dan dus maar.

Dag 2 – Vis aan de haak!

Vanmorgen ben ik wakker geworden omdat Tineke kwam vertellen dat er een grote vis aan de haak was geslagen. Ik was ook wel klaar met slapen dacht ik. Bleek niet zo te zijn. Ik voelde me alsof ik 4 rondjes Joris en de Draak had gedaan. Voor de mensen die me minder goed kennen: achtbanen vind ik niet per se prettig. Na mijn eerste rondje sturen lag ik er snel weer in en heb ik nog even een uurtje geslapen.

De rest van de dag was supersmooth. De swell neemt langzaam toe. Verder alles ok.
’s Avonds de vis gegeten die we dus gevangen hebben en die Herbert en Thijs hebben schoongemaakt. Heerlijk!

Nu weer wacht. Alles gaat rechtdoor en we varen vol tuig met ongeveer 6 bft. Schiet lekker op zo!

De praatjes met de rest van de boten zijn leuk. Even contact met de buitenwereld. Elke dag twee keer horen we zo wat van de buitenwereld op zee.

Dag 1 – Land Lubber naar zee

10 December – We zijn vertrokken! Rond 11 uur, nadat we nog naar wat winkels zijn geweest voor de laatste aankopen en inkopen stappen we aan boord en zeggen welke mama en Sabine gedag.

Het gaat snel, we hijsen vlug de zeilen, mama en Sabine zwaaien ons lang uit op de pier en we genieten van een rustige zee. Langzaam varen we het gat tussen Sao Vincente en Sao Antao uit en even later zien we de punt van Sao Vincente uit zicht gaan. Dat gaat snel. Pfff. Zee dus, twee tot drie weken lang. We zien dolfijnen en een walvisje! Wow, dat belooft wat zeg.

We hebben veel grotere golven, een goede deining en minder wind tegen einde van de dag. Ik ben echt wel beetje instabiel. Stevig op mijn benen is anders. Ik val steeds om en trek maar wel alvast m’n zwemvest aan. En blijven eten overdag want na de borrel en diner voel ik me een stuk beter (behalve dan dat ik mijn trui onderuit mijn tas probeer te halen… het zijn van die slechte ideeën die je kan hebben). Snel weer naar buiten!

Ik krijg eerste avondwacht. Spannend!! De nachten beginnen om 21 en eindigen om 9 uur. Ik heb dus de wacht van 21 tot 00 uur.

Om 19 uur (20 uct) spreken we de rest van de boten. De Bojangles, Tsuru, Aghaatjes, Freya en de grote griessen. Leuk om contact te hebben. De vorderingen worden besproken en vragen gesteld over dingen die kapot zijn.

Eerste wacht… We varen een goede 7 knopen als ik begin. Halve wind en dat gaat behoorlijk hard en schommelt best veel. Even wennen … maar no stress het komt goed! Het is best bijzonder om te voelen dat mensen gewoon slapen en vertrouwen hebben in jou!

Test

Test test

Verzonden vanaf mijn Samsung Galaxy-smartphone.

Stoer en wel zo veilig

Voorbereiding 3 – deze stoere unit besteld in Engeland. De pond staat zo laag dat het de moeite meer dan waard is. Na zo’n 2 maanden onderzoeken wat lekker zit en wat ik belangrijk vind is het deze geworden. Een extreem hoog drijfgehalte, dubbele veiligheidshaken, een echte sluiting en geen buckle. Ach ja, wie had ooit gedacht dat ik nu alles van profi reddingsvesten weet. #crossingtheatlantic

Crossing the Atlantic

Op dit moment is dit mijn bijbel. Het is zo groots, zo veel. En tegelijkertijd lijkt me voorbereiden zo bijzonder nutteloos. Het is wat ik elke dag weer denk, de afgelopen maanden. Dit boek vertelt je alles wat je wilt weten (of niet). En tegelijkertijd ben je geen snars wijzer. Elke keer komt het er op neer dat je geen idee hebt wat je tegen zal gaan komen.

Stempeltjes halen

Voorbereiding 2 – een heel nieuw boekje vol met stempels. Na weken van zoeken de oude niet gevonden dus bij de GGD alle nog geldige vaccinaties opnieuw laten inschrijven. Gelukkig een administratieve handeling anders was ik nu lek geweest. #crossingtheatlantic

I am sailing…

Voorbereiding 1 – deze uit mijn hoofd leren. Dan heb ik wat te zingen op de deining van de golven. #crossingtheatlantic En wellicht kunnen Thijs en ik nog wat coupletten extra bedenken. Over allerlei nieuwe manieren van reizen, bestaand of in de toekomst.